Final stop: Innsbruck

Our tour in Germany has come to an end, and we're sad to come home. Hopefully we've been able to bring the German audiences music they loved.
Filip Strobbe, who has joined the orchestra for their travels through the German landscape had this to tell about our adventures in Innsbruck:

29 april 2016

Na het concert aan de bar van het hotel. Ik feliciteerde een muzikant met het concert van deze avond. ”Ja maar”, zei hij, “ ik heb een noot te vroeg gespeeld”. Natuurlijk had ik dat niet gehoord: 82 muzikanten op het podium, 2 uur muziek, alle partituren samen vele duizenden noten. “Een halve seconde te vroeg”, fluisterde hij en hij leek er echt depressief van te zijn. Net toen ik iets wilde zeggen over het verschil tussen details en de hoofdzaak kwam er een tweede muzikant bij. Goed zo dacht ik, professionelen onder elkaar kunnen elkaar beter troosten en op de relativiteit van één noot wijzen. Neen dus, de volgende vijf minuten gingen volledig over die ene noot, niet verkeerd dus maar een halve seconde te vroeg.

Ik wilde iets zeggen over de zonnig dag, de prachtige rit door de besneeuwde bergen naar Innsbruck, het stadje met het gouden dak. Over de zaal van 1400 zitplaatsen die volledig was uitverkocht. Over de helpers van het Rode Kruis met defibrillator en adrenalineshots bij zich voor het geval de emotie iemands gestel te veel zou worden. Maar ik zweeg want ik wist dat het tevergeefs was. Alle empathie en liefde van de wereld zou niets veranderen aan de bezorgdheid om die misgeplaatste noot. Toen besefte ik dat ik niet op tour was met gewone stervelingen maar met ware kunstenaars. Die zijn geobsedeerd door hun vak. En die ongeneeslijke obsessie van elk van hen, die drang naar perfectie  maakt dat ze samen zo’n fantastisch orkest vormen.

Dit gezegd zijnde. Toen we wegwijzers naar de Titisee passeerden werden uit het vette gelach ook nog andere interesses duidelijk. Maar je kunt natuurlijk geen 24 uur op 24 uur een ware kunstenaar zijn.

credit Julius Himmler - The meta taking over

They seem like an adventure and a half, those Brussels Philharmonic tours!