Zaterdag 11 uur s'morgens: 79 musici stappen op de Thalys naar Paris Nord. De jongste reiziger van de groep is Bernard, zoon van altiste Anzhim: Bernard is pas een jaar geworden, oud genoeg om voor de eerste keer met het orkest mee op stap te gaan! Anzhim heeft een tante in Parijs die tijdens de repetities en het concert op haar neefje zal letten. En hij blijkt zich alvast helemaal op zijn gemak te voelen en is meteen dikke vriendjes met violiste Sayoko.
De stemming is goed in wagen 7: een beetje als bij een schooluitstap. Er is mooi weer beloofd voor dit weekend, en men zegt dat het in Parijs altijd nog eens drie graden warmer is dan in Brussel. Dat beloofd! We hopen dus dat we tussen het drukke repetitieschema door toch de kans gaan hebben om even ergens in de zon te gaan zitten!
Het traject Paris Nord - Porte de Pantin is vlug gedaan: Metro 5 richting Bobigny doet er 5 minuten over, ookal is het even hevig vechten tegen de metrodeuren die een instrumentenkist klem zetten.
We wandelen even langs de gigantische werf van het nieuwe gebouw voor de Philharmonie Paris, meteen naast de Cité de la musique. Het is enorm: toen we verleden keer hier speelden, was er enkel een groot gat te zien. Nu staat er opeens een hele constructie. Het doet deugd te zien dat er ook in tijden van crisis nog in cultuur wordt geïnvesteerd. Dit beloofd alvast een prachtige zaal te worden. Of Brussels Philharmonic ooit ook hier op het podium zal staan..?
De stemming is goed in wagen 7: een beetje als bij een schooluitstap. Er is mooi weer beloofd voor dit weekend, en men zegt dat het in Parijs altijd nog eens drie graden warmer is dan in Brussel. Dat beloofd! We hopen dus dat we tussen het drukke repetitieschema door toch de kans gaan hebben om even ergens in de zon te gaan zitten!
Het traject Paris Nord - Porte de Pantin is vlug gedaan: Metro 5 richting Bobigny doet er 5 minuten over, ookal is het even hevig vechten tegen de metrodeuren die een instrumentenkist klem zetten.
We wandelen even langs de gigantische werf van het nieuwe gebouw voor de Philharmonie Paris, meteen naast de Cité de la musique. Het is enorm: toen we verleden keer hier speelden, was er enkel een groot gat te zien. Nu staat er opeens een hele constructie. Het doet deugd te zien dat er ook in tijden van crisis nog in cultuur wordt geïnvesteerd. Dit beloofd alvast een prachtige zaal te worden. Of Brussels Philharmonic ooit ook hier op het podium zal staan..?
0 reacties:
Een reactie posten